بررسی اثرات سایتوتوکسیک محیط کشت حاصل از سلول های اپی تلیال آمنیونی بر سلول های سرطانی hela و سلول های سرطان پستان mda-mb-۲۳۱

مقدمه: پرده ی آمنیون، داخلی ترین لایه خارج جنینی، دارای دو نوع سلول شامل سلول های مزانشیمی و اپی تلیالی می باشد. توانایی سلول های مزانشیمی پررده آمن یر ون در مهار سرطان گزارش شده است. در این مطالعه تأثیر سلول های اپی تلیال آمنیوتیک بر روی زیست پذیری سلول های سرطانی و نقش آپوپتروز در ا یر ن رونرد مرورد ارز یر ابی قررار گرفته است. 022 و ،222 ، روش ها: سلول های اپی تلیال حاصل از پرده آمنیون به مدت 92 ساعت کشت داده شدند. سپس محیط کشت روی آنها برداشرته شرد و در حجرم هرا ی 922 بره دسرت mtt اضافه شد. درصد زیست پذیری سلول های سرطانی پس از 92 ساعت با آزمرون )mda-mb- و 231 hela( 122 میکرولیتر به کشت سلول های سرطانی و 1 به وسیله ی ایمونوسیتوشیمی در سلول های سرطانی صورت گرفت. نترا یج بره صرورت م یر انگین ± انحررا caspase آمد. هم چنین رنگ آمیزی اختصاصی پروتیئن های 3 یکطرفه بررسی شد. anova معیار ارائه و با آزمون یافته ها: زیست پذیری سلول های سرطانی پس از 92 ساعت کشت با محیط روی سلول های اپی تلیال آمنیوتیک، به صورت وابسرته بره دوز کراهش یافتره برود و در دوز و 1 در سلول های سرطانی نیز به صورت وابسته به دوز افزایش یافت. caspase های بالاتر ) 022 و 122 میکرولیتر( کاهش بیشتری داشت. میزان بیان پروتیئن های 3 نتیجه گیری: نتایج نوید بخش حاصل از این مطالعه نشان داد که سلول های اپی تلیال آمنیوتیک می توانند از طریق القاء آپوپتوز بعنروان یر ک انتخرا در درمران سررطان مدنظر قرار گیرند..